We’re in a bit of a situation! ⚠️

‘S ochtends bleek dat mijn (Mir’s) stress van gisterenavond, de hele nacht had voortgeduurd. Rede om de balans op te maken. Aan het ontbijt namen we door wat we nog wilden zien, en vooral op welk tempo we dat wilden doen. “Ik zoek het eigenlijk wel om ook eens een campingstoeltje uit te klappen en even te ademen.” “Ja, dat zouden we eigenlijk ook” “bla, bla, bla”. Vandaag gingen we in ieder geval naar Waiomu, Coromandel. 

We hadden sinds het begin van onze reis nog geen warm water (nodig) gehad. Toch wilden we vanochtend de problemen met onze water heater oplossen. De slechte internetverbinding maakte dat niet heel gemakkelijk. Na wat gekloot met de bediening belden we met de camperverhuur. De reset knop van de heater bleek zich onder een van de zitjes te bevinden. Gelukkig hadden we het probleem gevonden, maar het zitje achterin de camper was netjes omgebouwd tot Mir’s bed. Die hebben we tijdens het bellen dus helemaal overhoop gehaald om zo snel mogelijk te bevestigen dat de resetknop werkte! 

Tijdens onze rit naar Coromondel lieten we het grey-water weglopen en vulden we ons water-pijl bij. Nu nog een keer de plee-reservoir legen en dan weten we hoe alles werkt. ☺️

De weg langs de kust richting Coromandel is werkelijk adembenemend! We vonden een plek aan het water waar de afgesproken stoeltjes werden uitgeklapt. Terwijl een plaatselijke figuur-onder-invloed vanaf een bankje verderop ons toezong over Jezus, genoten we van het uitzicht.

Na een paar uurtjes besloten we een kwartiertje verder te rijden naar een plek in het bos om van daaruit morgenvroeg de veelbelovende forest-wandeling te maken.

Achteraf hadden we beter op deze chille plek kunnen blijven staan…

We sloegen rechtsaf richting de gekozen overnachtingsplek en een auto achter ons toeterde pittig. Daan zat achter het stuur en vroeg zich af of dat misschien een waarschuwing was, ook omdat we net langs een groot bord met alarmerende tekst waren gereden. Hij zette de camper in zijn achteruit om nog eens goed te kunnen lezen. En toen raakte het linker achterwiel van de weg en zakte zover naar beneden dat het rechter voorwiel zo’n 60 cm omhoog kwam. De camper dreigde op zijn kant te  gaan!! Adrenaline to the max! Rustig uit de riemen, deur van Daan open en tegengewicht geven! Zo hingen we samen buiten de scheef hangende Vanessa. 😰

Daan riep tegen een local “we’re in a bit of a situation!” In no-time was er hulp! De local belde nog een local met een 4-wheel-drive en een sleeptouw. Hoe en wat precies ben ik kwijt, maar binnen 10 minuten stonden we weer op 4 wielenen 4 trillende benen. 

Heel blij met de beschermende Buddha’s die we van Pien en Lotte kregen voor vertrek! Die hadden we op het dashboard bevestigd en die blijven daar🙏🏼

‘s Avonds bij het eten in een plaatselijk motel troffen we een van de redders. Die kreeg een biertje van ons en “we could not thank him enough”. 

Eind goed, al goed. En we besloten dat dit voldoende avontuur was voor de rest van de maand. Geen reverse meer zonder dat de ander uitstapt om te navigeren. 

We hebben heerlijk geslapen.❤️